ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ 2017

Το χωριό μας,με αποκορύφωμα το πανηγύρι-εορταστικές εκδηλώσεις του 15Αυγουστου συνεχίζει να έχει κόσμο και μάλιστα πολύ ακόμη και φέτος,με αλλοιωμένα όμως στοιχεία και χαρακτηριστικά ,καθώς οι μεγαλύτεροι φεύγουν και οι νεότεροι μεταφέρουν άλλη κουλτούρα,αλλες αρχές ,αλλα ακούσματα,αλλη νοοτροπία. Εμάς τους μεγαλύτερους,την ημέρα του πανηγυριού αναπόφευκτα πυροδοτούνται στην μνήμη μας τα πανηγύρια της δεκαετίας του 70 του 80 και του 90. Τότε που ήταν μια πραγματική όαση και λειτουργούσαν σαν συνδετικός κρίκος για συνεύρεση , κοινό αντάμωμα και πραγματικό ξεφάντωμα,Τότε που ο φτωχός κόσμος του χωριού εκείνη την ημέρα ήταν αυθόρμητος ,χαρούμενος , αυθεντικός καλοσυνάτος και κυρίως ειλικρινής !! Άλλαξαν όλα συγχωριανοί , γιατί τ αλλάξαμε εμείς που αλλάξαμε . Όποια αλλαγή ,όποια μετάλλαξη , ,όποιον εκσυγχρονισμο ,τον φέραμε μόνοι μας και εκτοπίσαμε τα παλιά παραδοσιακά στοιχεία του πανηγυριού Οι άνθρωποι έρχονται στην πλατεία με τα αυτοκίνητά τους, τα όργανα δεν τα κουρντάνε πια, τα ακούσματα είναι άλλα, δεν μυρίζει το κεμπάπ,το κοκορέτσι ,το αρνί της σούβλας από τα μαγαζιά ή αυτά ειναι ελάχιστα,δεν μυρίζει το ζεστό και αχνιστό ψωμί που εβγαζαν οι νυκοκυρές από τη γάστρα , δεν διασκεδάζουμε όπως παλιά και γενικότερα τα συναισθήματα δεν είναι ίδια . Στην πορεία του χρόνου δεν χάθηκαν μόνο άνθρωποι με την αθωότητα που τους διέκρινε, χάθηκαν αξίες ήθη και έθιμα! Ζητούμενο είναι να δούμε όλοι μας τη συνέχεια του πανηγυριού μέσα στο χρόνο. Μια συνέχεια που κατά τη γνώμη μου πρέπει να υπάρξει και να έχει και διάρκεια και μέλλον προσαρμοσμένο στις μουσικές μας απαιτήσεις ,διατηρώντας παράλληλα τα έθιμα των παλιών δεκαετιών. Σήμερα σ αυτή την τρέλα της εποχής , που τα πάντα ισοπεδώθηκαν , η διατήρηση του αυθεντικού πανηγυριού είναι ένα στοίχημα για όλους μας Στοίχημα που να έχει τα στοιχεία του πολιτισμού και της κουλτούρας του χωριού . Γιατί το πανηγύρι είναι από μόνο του ένα πολιτιστικό γεγονός τεράστιας σημασίας, που παλιότερα μιλούσε στις ψυχές όλων μας και θέλουμε να μιλάει και σήμερα στις καινούργιες συνθήκες και στα καινούργια δεδομένα. Κλείνω με τα λόγια του Αβαδαίου “Φύγανε, πάνε αυτά που συγκινούσαν και ενέπνεαν. Πάει ο κόσμος, πάει ο ντουνιάς, πάει ο Βάγκνερ και ο Πουτσίνι, κανένας δεν έχει μείνει.’’

ΓΡΑΦΕΙ Ο Θ.ΚΑΤΣΑΚΙΩΡΗΣ