Συνθήκη Αυτονομίας των Αγράφων

Επί Σουλτάνου Σουλειμάν του Μεγαλοπρεπούς (1520 – 1566 μ.Χ.) η Οθωμανική Αυτοκρατορία έφτασε στο απόγειο της δόξας της. Εβαλε λοιπόν στόχο ο Σουλτάνος να υποτάξει και τα Αγραφα που μέχρι τότε διατηρούσαν ένα καθεστώς αυτονομίας. Για το λόγο αυτό έστειλε πολυάριθμο στρατό με αρχηγό τον Βειλέρ Βεγί πασά. Αφού το εγχείρημά του απέτυχε, κάλεσε τους προύχοντες των Αγράφων στο χωριό Ταμάσιον, που σήμερα λέγεται Ανάβρα και στις 10 Μαίου 1525 υπέγραψαν την περίφημη “Συνθήκη του Ταμασίου”, της οποίας το κείμενο ήταν το παρακάτω: ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΟΥ ΤΑΜΑΣΙΟΥ Άπαντα τα χωρία των Αγράφων αποτελούσιν αυτονομίαν, η οποία διοικείται υπό συμβουλίου, έχοντος έδραν την παρά το οροπέδιον Νεβροπόλεως ονομαστήν κωμόπολιν (Κασαμπά) Νεοχώριον. Ουδεμία τουρκική οικογένεια επιτρέπεται νακατοικήση εις τα χωρία των Αγράφων, εκτός του Φαναρίου. Οι κάτοικοι των πεδινών και ορεινών μερών επικοινωνούν ελευθέρως. Εκάστη κοινότης των Αγράφων υποχρεούται να πληρώνη εις την Υψηλήν Πύλην ετησίως πεντήκοντα χιλιάδας γρόσια. Το ποσόν δε τούτο θ’ αποστέλλεται παρά του ειρημένου συμβουλίου δι εμπίστου προσώπου εις την έδραν της ευδαιμονίας (ΚΠολιν). Εγένετω εν Ταμασίω τη 10η Μαίου 1525. Βέιλερ Βέης Αρχιστράτηγος Θεσσαλίας Οι προύχοντες των Αγράφων